Prawie 5 mln osób (4,81 mln) korzystało z prywatnych ubezpieczeń zdrowotnych w Polsce na koniec 2023 r. Było to 4 razy więcej niż jeszcze w 2014 r., kiedy to prywatne ubezpieczenia zdrowotne posiadało 1,21 mln osób.
Z roku na rok coraz więcej Polaków korzysta z prywatnego systemu ochrony zdrowia.
Po wejściu w życie Rozporządzenia Ministra Edukacji z dnia 19 lutego 2024 r., od 1 stycznia 2024 r. (wyrównanie z datą wsteczną) nauczyciel dyplomowany zarabia 5 915 zł brutto i jest to o 39% więcej od płacy minimalnej, która od 1 stycznia do 30 czerwca 2024 r. wynosi 4 242 zł brutto.
W 2023 r. nauczyciel dyplomowany zarabiał 4 550 zł brutto i było to 26% więcej od płacy minimalnej obowiązującej w drugiej połowie roku 2023 (3 600 zł brutto).
W 2023 r. pacjenci w Polsce nie odwołali prawie 1,3 mln umówionych wcześniej wizyt do lekarza specjalisty czy na zabieg, blokując tym samym miejsce innym osobom, które w tym czasie mogłyby z danego świadczenia skorzystać.
Na liście skreśleń z powodu niezgłoszenia się przez osobę wpisaną w harmonogramie przyjęć w ustalonym terminie udzielenia świadczenia w 2023 roku, najwięcej było: świadczeń z zakresu ortopedii i traumatologii narządu ruchu (428 tys.), świadczeń z zakresu kardiologii (280 tys.), fizjoterapii ambulatoryjnej (183 tys.), endokrynologii (120 tys.) i onkologii (99 tys.).
396,8 tys. osób pobierało emeryturę* nowosystemową z ZUS w wysokości niższej niż najniższa emerytura (tzw. emeryturę głodową) na koniec grudnia 2023 r. To prawie 17 razy więcej niż w grudniu 2011 r., kiedy taką emeryturę pobierało – 23,9 tys. (wzrost o 372,9 tys. osób) i ponad 5 razy więcej niż w grudniu 2015 r., kiedy taką emeryturę pobierało – 76,3 tys. (wzrost o 320,5 tys. osób).
W grudniu 2023 r. najniższa emerytura krajowa wynosiła 1 588,44zł brutto.
* bez emerytur z urzędu i bez emerytur częściowych.
3 organizacje spośród ponad 9 tys. (9 009) zdobyły prawie jedną trzecią (30%) całej kwoty, którą w 2023 r. podatnicy przekazali w ramach 1,5% należnego podatku, wynikającego z rozliczenia za 2022 r., na rzecz organizacji pożytku publicznego (OPP).
Na 3 organizacje (Fundacja Dzieciom “Zdążyć z Pomocą”, Fundacja SięPomaga, AVALON – Bezpośrednia Pomoc Niepełnosprawnym) podatnicy przekazali 462 mln zł, podczas gdy łącznie przekazana kwota wyniosła 1 530 mln zł.
Połowę całej tej kwoty zebrało zaledwie 18 organizacji z ponad 9 tys.
Wartość zobowiązań ogółem samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej (SPZOZ) wynosiła:
III kw. 2007 – 9,81 mld zł
III kw. 2015 – 10,89 mld zł
III kw. 2023 – 21,26 mld zł
Między III kwartałem 2007 a 2015 roku zadłużenie wzrosło o ponad 1 mld zł,
a między III kwartałem 2015 a 2023 roku zadłużenie wzrosło o ponad 10 mld zł.
Na koniec grudnia 2022 r. wynagrodzenie minimalne otrzymywało 1,42 mln osób zatrudnionych w gospodarce narodowej. To o 120 tys. więcej (o 9,2%) niż w roku 2012 (wzrost z 1,3 mln do 1,42 mln) i jednocześnie o 133 tys. mniej (o 8,6%) niż w roku 2021 (spadek z 1,553 mln do 1,42 mln).
Udział osób zatrudnionych w gospodarce narodowej otrzymujących wynagrodzenie brutto nieprzekraczające obowiązującego minimalnego wynagrodzenia w liczbie osób zatrudnionych na umowę o pracę w grudniu 2022 r. wyniósł 11,8% i był niższy niż w poprzednich latach, kiedy to między rokiem 2012 a 2021 udział ten utrzymywał się na stałym poziomie ok. 13%.
Liczba alumnów diecezjalnych w Polsce, czyli osób przygotowujących się do święceń kapłańskich w seminariach duchownych, zmniejszyła się 4,6 razy między rokiem 1992 a 2022.
W 1992 r. w seminariach duchownych było 5 367 alumnów diecezjalnych, podczas gdy w 2022 r. – 1 165.
Stopa oszczędności gospodarstw domowych w Polsce w 2022 r. osiągnęła wartość ujemną -0,8% i była drugą najniższą ze wszystkich krajów Unii Europejskiej*, po Grecji (-4%). Średnia stopa oszczędności w krajach unijnych wyniosła 12,7%. Najwyższa była w Niemczech – 19,9%.
W 2020 r., czyli pierwszym roku pandemii COVID-19 i lockdownów, stopa oszczędności gospodarstw domowych wzrosła we wszystkich krajach unijnych względem 2019 r.
W Polsce stopa oszczędności gospodarstw domowych w 2020 r. osiągnęła 11,3% i była to najwyższa wartość od kiedy Polska wstąpiła do Unii Europejskiej w 2004 r. Z kolei w 2022 r. osiągnęła najniższą wartość, od kiedy Eurostat publikuje te dane dla Polski, czyli od 1995 r.
W roku akademickim 2022/2023 na jedno miejsce w akademiku przypadało 10,6 studentów. Sytuacja studentów była nieznacznie gorsza niż w latach 2016-2019, kiedy na jedno miejsce przypadało między 10,4 a 9,8 studentów, ale była też wciąż znacznie lepsza niż dziesięć czy kilkanaście lat temu, kiedy to na jedno miejsce w akademiku przypadało ponad 12 czy 13 studentów.
Najgorszą sytuację mieszkaniową mieli studenci w latach 2005-2010, kiedy to na jedno miejsce w akademiku przypadało między 13,3 a 13,5 studentów.
Wynika to z faktu, że w tamtym okresie było znacznie więcej studentów niż jest obecnie.
Jeszcze w 2005 r. było ponad 1,9 mln studentów, a w 2022 r. ponad 1,2 mln.
Zdecydowana większość gospodarstw domowych w Polsce (87,2%) mieszkała w nieruchomościach własnościowych w 2022 r. Polska należy do czołówki krajów w Unii Europejskiej pod względem mieszkania w nieruchomościach własnościowych. Średnia unijna wynosi 69,1%, a w Niemczech, będących na końcu stawki – zaledwie 46,7%.
Tylko 12,9% gospodarstw domowych w Polsce mieszkało w nieruchomościach z aktualnym kredytem hipotecznym lub pożyczką do spłaty w 2022 r., podczas gdy średnia unijna jest prawie dwa razy większa i wynosi 24,7%.
Linie ogółem regularnej komunikacji autobusowej w Polsce między 2014 a 2022 rokiem:
4,22 mln osób korzystało z prywatnych ubezpieczeń zdrowotnych w Polsce na koniec 2022 r. Było to 3,5 razy więcej niż jeszcze w 2014 r., kiedy to prywatne ubezpieczenia zdrowotne posiadało 1,21 mln osób.
Z roku na rok coraz więcej Polaków korzysta z prywatnego systemu ochrony zdrowia.
Prawie 15-krotnie wzrosła liczba przypadków uchylania się od obowiązkowych szczepień w Polsce między 2003 a 2022 r.
Na koniec 2022 r. było 72 736 dzieci i młodzieży niezaszczepionych z powodu uchylania się od obowiązkowych szczepień, podczas gdy w 2003 r. – 4 893.
W okresie pandemii COVID19 między rokiem 2020 a 2022 liczba przypadków uchylania się od obowiązkowych szczepień wzrosła aż o 22 161.
Najmniej dzieci i młodzieży niezaszczepionych z powodu uchylania się od obowiązkowych szczepień było w 2009 r. – 3 077 to jest prawie 24 razy mniej niż w 2022 r.